DST 375.56km
Czas 18:33
V_AVG 20.25km/h
Sprzęt Blue
Aktywność Jazda na rowerze

Pierścień Tysiąca Podjazdów 2020

Poniedziałek, 6 lipca 2020 · dodano: 06.07.2020 | Komentarze 0

Świękity - Mały Pierścień Tysiąca Jezior
AVG: 20.23 km/h
MAX: 57.84 km/h

Muzyka z trasy: Gareth Emery & Ashley Wallbridge feat. PolyAnna - Lionheart
A bo jakoś tak często mi wchodziła w ucho.

Plany były wielkie, chciałam koniecznie zaliczyć kwalifikacje do BBTa. Pomarzyć można, a z realizacją to tak już różnie. Na wyjeździe z Warszawy korki, na wjeździe do miasta już lepiej i znowu korek na DK7/S7. Cała droga po prostu jakoś taka zapchana, ciężko się jechało i dopiero punkt 21:00 byłam u bram PTJ, skąd odebrałam pakiet i biegiem do obozowiska rozstawiać się. Kilka rzeczy miałam już przemyślanych ale kilka dorabiałam jeszcze tamtego wieczoru. Poprawki przy zapakowaniu, dopakowywanie tego i owego, przeróbki. Na sam prawie koniec ognisko i rozmowa o gwiazdach z Oskarem :) Wieczorne kiełbaski wchłonięte, ostatnie szykowanie się - i spać. Tu potężne podziękowania dla Pań z obsługi tak sprawnie podsuwających pełne kubki herbaty :)
Poranek przed czasem - organizm zmusił do wstania ale dzięki temu wpadło dodatkowych 20 minut, które mogłam wykorzystać na jako-takie śniadanko i ustawianie się. I znalezienie sposobu na brakujące jak się okazało krótkie spodenki na rower. Szczęściem miałam długie letnie zmęczone już życiem i lekko naddarte, wykorzystałam nożyk i zrobiły się krótsze. Po przygotowaniu się dopieszczałam jeszcze rower który dostał powerbanka (6x19650) pod kierownicę i wysmarowałam mu łańcuch bo wieczorem podczas jazdy skropił nas deszcz trochę a chciałam być pewna jego działania. I kiedy już byłam gotowa przypomniało mnie się o pakiecie i naklejkach. Nie trafiły one wszystkie tak jak powinny na wskazane miejsca, bo poziomka vs pion to nie to samo i nie ma gdzie. NO i jak mam na się przyczepić na plecach - i po co? - kartkę z info co i kto i skąd ja jestem, jaki mam #numerek? Brak też sakwy uniemożliwił mi doczepienie tego na taśmę gdzieś z boku.
Start. Przejeżdżam z obozowiska te metry do miejsca startu gdzie próbuję zainstalować pudełko z GPSem gdzieś miedzy rurtami tylnego widelca, ale nie ma jak chwycić wieć w końcu pakuję go do torby za fotelikiem. W ten sposób ma on całkiem dobre warunki do pracy co potwierdzają potem moje spojrzenia na przebieg maratonu na stronie ptj2020.1008.pl .Chwilę potem - start i przejazd do Miłakowa. Niestety sart ostry został przeniesiony gdzieś dalej od ronda, w miejsce do którego trzeba było najpierw zjechać a potem po starcie wyjechać. Kiedy dotarłam moja grupa już się szykowała, obijana miotełkami przez Czarownice ;) Po ostrym starcie - wyjazd z powrotem do ronda i dalej na trasę.
15km - jadę jadę... Rower ciągnie, podjazduy i zjazdy pokonuję z całkiem niezłą prędkością. Co kilka minut mijają mnie kolejne pociągi kolarskie, ale na to nic nie poradzę...
Między 20 a 30km dociera do mnie, że jesli nawet przy swojej przelotowej zawierającej się między 32 a 38 km/h szoszoni mnie tak łatwo wyprzedzają tzn że wcale nie jest tak znakomicie.
32km - zaczyna się ziewanie.
55km - a może by tak uzupełnić jakieś węglowodany? Snickersy są w kieszonce więc od razu jeden zostaje pochłonięty.
60km - zaczyna brakować picia, 1.5 litra mixu wody z soczkiem na wykończeniu.
71km - sklep, szybko do niego zawracam i nabywam loda i pepsi.
80km, przed wjazdem do Lidzbarka Warmińskiego gubi mi się resztka pepsi w butelce. Trudno.
85km, PK1, miał być czynny do 13:30 a jest 14:00? No to niefajnie. 85km 4.5h? Słabo. Na punkcie dolewam wody z izotonikiem do bidonu i po kilkunastu minutach odpoczywania jadę dalej.
100km - ukoppany Locus Map Pro wyprowadza mnie w las. Dosłownie i w przenośni kieruje mnie gdzies na boczną drogę, a z niej na jeszcze inną z której nakazuje skręcić na drogę z... betonowych płyt. Oklaski. No na pewno tamtędy pojadę.
110km - wracam do miasteczka, zjadam przy Lewiatanie hotdoga i przelewam ice tea do bidonów.
120km - do przodu chociaż czasami zapomina mi się o zmianie z małej tarczki na blat z przodu - potem też tak będzie.
180km - przed PK2 bardzo ostry podjazd który pokonuję na 2 raty "botak" i już
183km - ekipa podobno właśnie odjechała, zostawiła torbę z kanapkami, butle z wodą, batony i banany. Da się żyć. Na punkcie spotykam jeszcze Wojtka i Krzysztofa, z którymi jedziemy potem do Giżycka. Niestety ale czasu na pokonanie 610km po prostu nie starczy tak samo jak i sił, które tak jakby zaczynały się kończyć. Na PK2 dokańczam jeszcze małę przepakowanie na noc, przebieram się, wykonuję to co zrobić powinnam (WTCZP) i jadę za 2 ww kolarzami. 2x Convoy w ciemności tworzą za Kolegami jasność. Dodatkowy 3 Convoy zamontowany w miejsce kamerki na kasku rozwala ciemność tak mocno, że nawet ją gaszę aby przyzwyczajać wzrok do ciemności.
203km - odcięcie. Low power, jakoś siadam z energią i mniej mi się chce. Jeszcze nie wiem wtedy o co chodzi, jadę dalej.
Gizycko - przelatuję przez kolejne ronda jednak na kilkaset metrów przed PK3 na MOSiRze utajona ZGAGA do tej pory atakuje pełnią sił. W ostatniej chwili zatrzymuję się na rozjeździe i puszczam pawia. Czyli nic nie wychodzi bo to tylko odruch wymiotny. Niestety apteczki jako takiej nie mam, "jakośtobędzie" i Polprazolu brak. Szit.
231km - PK3. Zjeść i spać. O niczym innym nie myślę. Zjeść się da i wchłaniam kolejną kanapę a przez kolejne kilka godzin siedzenia i leżenia na PK3 dopycham 4x zupki pomidorowe słuchając wykładu Oskara o tym co i jak na maratonie. Oskar - bardzo Ci za to dziękuję :) BARDZO.
Na punkcie udaje mi się zdrzemnąć jeszcze pod prysznicami kładąc głowę na podwyższeniu oddzielającym kabinę z prysznicem od reszty pomieszczenia, wyciągam się jak długa i momentalnie zasypiam. Dopiero około 5 rano ruszam dalej wiedząc że idzie mi średnio i mając plan na najbliższe kilometry po 6 rano jak tylko znajdę jakiś otwarty sklep. Na wylocie z Giżycka jak zwykle omijam rozstaje i muszę do nich wrócić aby skrecić w DW. Kolejne kilka km nabite tak sobie. Z nudów :D
250km - spać. Na jakimś przystanku zatrzymuję się, stawiam rower obok, sama zwijam się w kłębek i zasypiam na 30 minut.
266km - Kętrzyn, stacja Orlen. Hotdog, maślanka i jogurt. Chciałam wstąpić do jakiejś Żabki, ale pozamykane bo to przecież niedziela niehandlowa. Wiwat PiS! Na stacji podsyopiam z godzinę bo nie jestem w stanie bez tego żyć. Tu swoją drogą trzeba nagrodzić brawami pracowników stacji przeróżnych, którzy nam rowerzystom dają odpocząć u siebie :)
Po przyjeździe jakiejś grupy na stację i rozbudzeniu się - jadę dalej już prosto do Kikit.
300km - podjazdy, podjazdy i podjeazdy przed Kikitami mnie dość szybko rozparcelowują na drobne. na koniec za ostatnimi hopkami dopadam sklepu spożywczego gdzie dokupuję kefiry i kolejną maślankę. Dziekli temu jestem w stanie pozbyć się przynajmniej chwilowo zgagi chociaż i tak towarzyszy mi ona w mniejszej postaci do samego końca maratonu.
Kikity - w tym roku jest znacznie więcej prowiantu. Zupa ogórkowa, kanapki, izotoniki, batony i banany. Po przełknięciu wszystkiego oddalam się na polankę gdzie po podłożeniu bluzy rowerowej pod górę a spodni pod głowę zasypiam w mniej niż minutę. Budzę się z dobrą godzinę potem i półprzytomna leżę do roweru z pewnymi oporami przywołując dane - co ja tur obię, o co tu chodzi i czemu nie mogę jeszcze pospać i czemu muszę jechać dalej? Po drodze zagadują mnie inni rowerzyści dopiero teraz przypominając sobie, że obok stoi poziomka. Jak się na tym jeździ? A wygodnie? A nie bolą plecy? A komfortowo? Drodzy - a Wam jak się siedzi na kanapie przed telewizorem na wspaniałym fotelu? Też boli kręgosłup? :P
Jeziorany - rok temu ratowałam się tam kefirami po podobnym ataku zgagi.
Radostawowo - przed nimi jest bardzo miła serpentynka, taka dodająca autowpierniczu.
Dobre MIasto - przelatuję jakby nic i lecę do Lubomina gdzie mało się nie gubię ale szybko się orientuję w temacie i wracam na właściwą drogę. W Wapniku tak samo jak i rok temu mijam, właściwą drogę i muszę do niej wracać aby podążać już do mety.
META.
Nie padam na twarz, zyję i mam się jako-tako-dobrze. Zjadam bigos, popijam jakąś herbatę, jogurta i wrzucam 3 jajka aby się zagotowały na twardo po czym idę pod prysznic. Standardowo gdzies jest ciepła woda a gdzieś jej nie ma, ale jest mi już to wszystko jedno i kąpię się częściowo nawet w zimnej wodzie co wcale mi już nie przeszkadza. Po wyjściu, odświeżona czująca się zupełnie inaczej i lepiej pochłaniam wspomniane jajka i lecę do ogniska gdzie piekę swoje kiełbaski a po ich pochłonięciu kładę się na 30 minut do namiotu.
Z Świękitek wyjeżdżamy o 22:40.

Kilka uwag i własnych spostrzeżeń z trasy i po.
- WTZCP - nic z tym nie zrobię. Życie jest ważniejsze niż jakikolwiek ultra i obietnica dana sobie czy komuś innemu. Nie zaliczę kwalifikacji do BBTa w tym roku to zaliczę je kiedy indziej. Teraz najważniejsze jest dla mnie otrzymywanie takich mejli jakie dostałam dzisiaj po dobrze wykonanej pracy
- wydaje mi się brak pełnej regeneracji po Zlocie gdzie dałam zdaje się >> 100% z siebie tylko jakoś tego nie zauważyłam
- zbyt późny przyjazd. Problem znany już z 2017 roku ale nie do końca jego rozwiązanie zależy tylko ode mnie obecnie
- Nienaładowany duży powerbank 8x18650. Może nie będę tego komentowała...
- brak czasu i nieprzymocowanie białych lampek do roweru
- brak krótkich spodenek (pakowanie na ostatnią chwilę, jea!)
- nieprzygotowana latarka do kierownicy
- brak śrubki do patyka Gopro
- tubka z kremem do opalania rozwalająca się w torbie i brudząca bluzę rowerową
- Duże powerbanki, brak mniejszych do pożyczenia czy zabrania ze sobą
- nieprzypięty - i niesprawdzone położenie - duży powerbank
- brak zaplanowanego miejsca na doczepienie tymczasowe jakichs butelek czy ubrania

Nie będę szukała wymówek pod brak przygotowania do tego maratonu. Zabrakło jednak nie chęci ale maratonów "po drodze" do sprawdzenia sie i rozwoju kompletnego pewnych umiejętności, w tym pokonywania podjazdów. W sumie i tak mi na nich szlo bardzo dobrze, ale na większych no niestety byłam trochę kiepska.

PLUSY:
+ jestem WIELKA = podjęłam się wyzwania o którym 99% polskiego społeczeństwa może pomarzyć :D
+ pokonałam >> 370 kilometrów w ciągu ~30h
+ ogarnęłam olbrzymią ilość rzeczy w bardzo krótkim czasie
+ dałam z siebie 100%
+ nie poddałam się pod koniec trasy
+ poradziłam sobie z WTCZP
+ rozwiązałam wiele problemów i problemików jakie się pojawiały w trakcie
+ po raz kolejny miałam możliwość sprawdzenia się "w boju"

Kategoria Blue

DST 11.49km
Czas 00:26
V_AVG 26.52km/h
Sprzęt Blue
Aktywność Jazda na rowerze

Test butów

Czwartek, 2 lipca 2020 · dodano: 02.07.2020 | Komentarze 0

Ożarów i okolice
AVG: 25.78 km/h
MAX: 31,58 km/h

Przemyślałam sprawę ustawienia bloków na bucie i postanowiłam to przetestować w praktyce. Niestety nowe ustawienie nie sperawdziło się tak jak powinno i nie rozwiązało problemu jaki mam z dużym naciskiem na pedały i związanym z tym bólem stóp. Może powinnam zwiększać kadencję, ale w to na razie nie wejdę ze względu na ograniczoną ilość tlenu - pokłony dla nadwagi...
Osiągi są ciekawe. Rok temu nie było takich.

Kategoria Blue

DST 41.14km
Czas 01:38
V_AVG 25.19km/h
Sprzęt Blue
Aktywność Jazda na rowerze

Sprawdzam jak

Środa, 1 lipca 2020 · dodano: 01.07.2020 | Komentarze 0

Ożarów - Leszno
AVG: 25.04 km/h
MAX: 41.16 km/h

Sprawdziłam się po 3 dniach niejeżdżenia. 3 dni minęły, mięśnie nóg miały wolne, niewiele robiły poza bieganiem po marketach. Niestety od niedzieli mam jakis problem z jakimś mięśniem czy ścięgnem a może stawem w okolicy lewego pośladka-dołu pleców. Nie chcę zgadywać, diagnozować się też ponoć nie wolno :P z użyciem wujka Google/DuckDuckGo ale to może być rwa kulszowa. Ovby nie. Na rowerze mnie nie bolało ale nie wiem czy to kwestia pozycji i fotelika czy Naproxenu jaki wzięłam wcześniej. Teraz jak siadłam na krześle znowu pobolewa.
Osiągi - pełnej regeneracji jeszcze nie ma. Ale widzę potencjał dodatni. Jest siła tylko nie ma wytrzymałości w dłuższym okresie czasu. Maksymalna osiągnięta na uliczce pod domem. Nie powiem że było to łatwe ale na pewno znacznie łatwiejsze niż kilka miesięcy temu. Jest progress we właściwym kierunku.

Kategoria Blue

DST 100.04km
Czas 05:04
V_AVG 19.74km/h
Sprzęt Blue
Aktywność Jazda na rowerze

Trzecia - czwarta wycieczka zlotowa

Sobota, 27 czerwca 2020 · dodano: 28.06.2020 | Komentarze 0

Grodziec i okolice (również okolice Bolesławca)
AVG: 19.74 km/h
MAX: 50.71 km/h

Moja trzecia wycieczka zlotowa - ale zlotowa czwarta. Wczorajszy dzień był dla mnie i nóg czasem odpoczynku po dwóch pierwszych wyjazdach, i dopiero dzisiaj zaplanowałam kolejne torturowanie nóg. Oczywiście chodziło o regenerację która zadziałała. Są osoby które się dziwią że nie jeżdżę codziennie ale nieco rzadziej ale mnie chodzi aktualnie o zbudowanie mocy wyjściowej, pozwalającej na osiągi w ciągu określonego krótkiego czasu a nie do ciągnięcia ileś godzin bez przerwy i kolejnego i jeszcze kolejnego dnia to samo. Dla mnie to nie ma sensu bo moje nogi nie miałyby czasu na zregenerowanie się, a ponadto mogłoby dojść do jakiegoś przetrenowania na czym mi aktualnie najmniej zależy. Ci którzy się dziwią na wyższe obroty prawie nie wchodzą, nie przekraczają S1-S2 więc nie wiedzą za bardzo ile bólu kosztuje S4 i jak się kończy S4 i zaczyna S5. Jak się dyszy, jaki zmęczenie ogarnia mięśnie i człowieka, jak boli brak powietrza w płucach. Jeździć kilka dni pod rząd w S1-S2 to każdy umie. Ale zmusić się do cięższej pracy wcale nie jest tak łatwo. To oznacza ból, a człowiek jest tak zbudowany że stara się aby go nie bolało.
A propos osiągów - nie jest źle, nogi podają, dochodzę do swojej przelotowej tak jak chciałam czyli mogę chyba powiedzieć że nadrobiłam stracone miesiące z poprzednich lat. Chwilami na liczniku pojawiała się nawet i 4 z przodu ale to przy okazji niewielkich zjazdów ktore mi ułatwiały rozpędzanie się.

Kategoria Blue

DST 80.73km
Czas 04:30
V_AVG 17.94km/h
Sprzęt Blue
Aktywność Jazda na rowerze

Druga wycieczka zlotowa

Czwartek, 25 czerwca 2020 · dodano: 25.06.2020 | Komentarze 0

Zamek Grodziec i okolice
AVG: 17,87 km/h
MAX: 54.00 km/h

W przeciwieństwie do wczorajszego dnia moje nogi nie protestowały już, kolano lewej nie narzekało więc mogłam sobie pojeździć ile chciałam, momentami sięgając do wyższy wartości siły i mocy aby dać nogom poczuć to co je czeka za tydzień. Być może.
Okolice fajne, fajne zjazdy, jeszcze fajniejsze podjazdy, w szczególności te łagodniejsze które dało się pokonać z normalniejszymi prędkościami. Wracając do Zamku rowerek podprowadziłam bo nie tylko mi się nie chciało męczyć ile po prostu też nie chciałm zakatować nóg i przede wszystkim kolan, kiedy jutro i pojutre również będę tutaj zapewne jeździła.

Kategoria Blue

DST 20.58km
Czas 01:12
V_AVG 17.15km/h
Sprzęt Blue
Aktywność Jazda na rowerze

Pierwsza wycieczka zlotowa

Środa, 24 czerwca 2020 · dodano: 25.06.2020 | Komentarze 0

Zamek Grodziec i okolice
AVG: 17.06 km/h
MAX: 50.63 km/h

Dużo górek, dużo takich niewidzianych które się odczuwa. Niestety po kilkunastu kilometrach walki z kolanem kolano wygrało i zdecydowałam się wrócić do bazy, aby mu dalej nie szkodzić i dać mu trochę czasu na ochłonięcie.

Kategoria Blue

DST 39.77km
Czas 01:34
V_AVG 25.39km/h
Sprzęt Blue
Aktywność Jazda na rowerze

Ulewa, mokro i kolizja

Sobota, 20 czerwca 2020 · dodano: 20.06.2020 | Komentarze 0

Ożarów - Mościska
AVG: 25.21 km/h
MAX: 45.35 km/h

Po pierwszych 2.5 km złapała mnie ciężka ulewa i kolejne ~20 minut spędziłam na przystanku jak nie czytając coś, to patrząc i podziwiając jak sobie radzi studzienka odwadniająca z tak wielką ilością wody jaka zleciała z chmur. Przy okazji dowiedziałam się że część kierowców nie umie opanować samochodu przy takich warunkach i pędzi mimo iż nie widzi co jest pod wodą na wielkiej kałuży i nie bacząc na przystanek i mnie siedzącą na nim i chlapie naokoło wodą spod kół.
Za Mościskami krawędzie stóp dały mi się we znaki, co oczywiście zmniejsza moją uzywaną siłę do pedałowania, a co za tym osiągi idą w dół. Tak więc w końcu stanęłam przy przystanku, podregulowałam kilka razy i w końcu ustaliłam że jako-takie położenie bloków na bucie dla mnie to okolice środka. Oczywiście stopa nadal coś tam marudzi ale da się jechać na większym obciążeniu a jesli nawet coś zaboli to na krótko, w sposób kontrolowany. Niewymagający przerywania kręcenia i zdejmowania nóg z pedałów.
Pod domem pojawiłam się zamyślona - buty i zbliżające się ultramaratony - niestety ale natrafiłam na młodego kierowcę który widząc mnie odjeżdżającą do osi jezdni postanowił wyprzedzić mnie z prawej strony, czyli dokładnie tam gdzie skręcałam. Na szczęście on wyhamował, a mnie się nic nie stało. Wina obustronna, on by dostał mandat za wyprzedzanie z prawej a ja za jazdę nie po ścieżce dla rowerów i pieszych i dziwne manewry, ech. Czyli - nic się nikomu nie stało, lewe przednie koło samochodu lekko najechało mi na prawą stopę ale po kwadransie już nic nie czułam. Z samego powodu tej małej kolizji nerwów nie ma. Są jednak bo od razu pojawił się stary głupi dziad, który musiał od razu pokomentować. Jaki to on mądry, jak kto jeździ i na czym. Oczywiscie jak on gania po chodniku - wszystko OKEY! Kali dobry być! ;)
Zmiana bloków coś dała, osiągi wydają się być większe. Nogi dają radę o czym świadczy prędkość maksymalna. Pewnie z wiaterkiem w plecy, może z minimalnym spadkiem* ale jednak coś jest.
* 2 metry na 800 metrów = 0.25% nachylenia w dół. Czyli jednak wiaterek? Też chyba nie, bo wiało ze wschodu owszem, ale tylko 2 ktn.

Kategoria Blue

DST 84.55km
Czas 03:24
V_AVG 24.87km/h
Sprzęt Blue
Aktywność Jazda na rowerze

Dobicie

Wtorek, 16 czerwca 2020 · dodano: 16.06.2020 | Komentarze 0

Ożarów - Łomianki - Czosnów - Kazuń Nowy - Leszno - Ożarów
AVG: 24.83 km/h
MAX: 36.14 km/h

W pracy amortyzatora w samochodzie jak i w rowerze jest taki moment kiedy sprężyna nie jest w stanie się już bardziej ugiąć i dobija. Podobnie było dzisiaj ze mną - dobiłam się. No może nie tak całkiem, może z kilka % wydajności i zapasu jeszcze zostało ale do granicy nie było tak znowu daleko. Prędkość tak do połowy dystansu jako taka przypominająca wczorajsze, ale potem w związku ze zmianą wiatru zaczęła spadać. Zwłaszcza że nie dorzucałam węgli więc również i przez to pewnie osiągi spadły.

Kategoria Blue

DST 54.71km
Czas 02:02
V_AVG 26.91km/h
Sprzęt Blue
Aktywność Jazda na rowerze

A takie tam jeżdżenie bez celu

Poniedziałek, 15 czerwca 2020 · dodano: 15.06.2020 | Komentarze 0

Ożarów - Leszno - Babice - Ożarów
AVG: 26.72 km/h
MAX: 33.26 km/h

Wbrew opiniom pewnego osobnika piszącego mi w PW różne dziwne komentarze - jest postęp i to jak dla mnie dosyć wyraźny. Świadczy o nim moja średnia z dzisiejszego dystansu i stan mojego organizmu po tej krótkiej wycieczce który chciałby jechać jeszcze dalej :)
Co do pewnych zarzutów owego osobnika, śmiem spytać - czy aby na pewno aby przejechać 400 kilometrów trzeba wpierw przejechać owe 400 kilometrów? Ależ oczywiście - że nie. Moim zdaniem ważniejsze jest przejechanie pewnego dystansu będącego jakąś częścią planowanej dłuższej trasy. Regularne powtarzanie tego pozwala wypracować odpowiednią bazę wytrzymałości, która pozwala przejechać ów dłuższy dystans na troszeczkę niższych osiągach dając nieco luzu organizmowi co pozwoli mu zachować siły na dłużej.
Tenże sam osobnik pisał również i inne głupie rzeczy. Że ja nie mam wytrzymałości. Faktycznie, nie mam jej. Nie starczy mi obecnie mocy na pokonanie 1,000 km na raz, w ciągu 40 godzin. I co z tego? nic. Bo tej mocy starczy na pokonanie tego dystansu w godzin na przykład 100. Przejechanie BBT nie jest dla mnie celem. Celem dla mnie jest stanięcie na starcie i ruszenie. Chwilę potem mogę się zatrzymać, wycofać, wsadzić rower na platformę i wrócić do domu. Ot co.
Ale to trzeba wiedzieć.
Nie można zarzucać kogoś innego bezpardonowymi tezami wyprowadzanymi na podstawie własnych poglądów czy doświadczeń. Ani poglądy ani posiadane doświadczenia wcale nie muszą być tożsame z byciem Omnibusem w kolarstwie, czy też Alfą i Omegą. Żeby móc oceniać czyjeś dokonania, przewidywać jego przyszlość - trzeba mieć pewną i to stosunkowo dużą wiedzę na temat tej osoby. Tego co dokonała, tego co chce zrobić, w jaki sposób do tego podchodzi i jak jej idzie pokonywanie tej drogi. A przede wszystkim poznać tą osobę na tyle aby wiedzieć jak do niej dotrzeć, na jakie bodźce reaguje i w jaki sposób. Czy bardziej zareaguje na określenia negatywne: "znowu ci się nie udało przejechać tego dystansu!" czy też na motywację: "nie udało sie, ale zrobiłaś aż 2/3, zrobiłaś 400 kilometrów, brawo!". Każdy normalny trener zanim podejmie się trenowania próbuje i chce poznać osobę trenowaną. Nie próbuje udzielać swoich rad na ślepo licząc na to że któraś trafi i "jakoś się uda". Bo czy każdy z nas jest Rafałem Majką i przejedzie 60km w ciągu godziny ot tak?

Odrzucenie. To przykra rzecz i truidno się z tym pogodzić. A najtrudniej właśnie w chwili kiedy się robiło wszystko aby pomóc, zmotywować... I nagle osoba której się chce tyle pomagać (a która o ową pomoc absolutnie nigdy nie prosiła) odrzuca tą wyciągniętą dłoń, obrzuca jeszcze ironią i sarkazmem, wyśmiewa... Przykre, niesprawiedliwe i smutne. [a jakie było podejście Mentora do tej osoby wcześniej - nei jest już ważne, prawda?]
I w zamian Mistrz zamiast westchnąć i wycofać się - nagle usiłuje zniszczyć mnie i wykazać że nigdy ale to nigdy nie dotrę do swoich celów. A na pewno nie zrobię tego bez wsparcia owego Mistrza, bez stosowania się do Jego rad. Jaki to ma sens? Ja nie wiem i pewnie mało kto wie. Niestety są wśród nas osoby które się nie kontrolują, które nie umieją czytać, w szczególności tego co jest między wierszami a kiedy zostają spławione odzywa się w nich od razu ta prawdziwa, rzeczywista postać złośliwca. Złośliwca - niszczyciela. Który zrobi wszystko aby wykazać swoją wyższość, większe doświadczenie, wspaniałość, odwagę i heroizm. Nawet jeśli musi zniszczyć coś, co sam jeszcze przed chwilą budował.

Ja też jestem Mentorką. Ja również namawiam do pewnych zmain pewne osoby. Ale jeśli ktoś nie chce ze mną jechać na Terefere, nie chce pojechać na rower - to nie zmuszam tej osoby na siłę, nie obrzucam wyzwiskami i nie próbuję zniszczyć. I to jest moim zdaniem zachowanie normalne. Zachowanie toleracyjne wobec kogoś innego ze zrozumieniem, że ta osoba może mieć zupełnie inne podejście do roweru, do wyjazdów rowerowych, brevetów itepe. A jeśli nawet stawia sobie za cel dokonanie czegoś wielkiego nie licząc się z tym że nie starczy jej na to sił, nie ma warunków do tego a mimo to próbuje - to jest jej sprawa i jeszcze większa chwała dla niej że się stara i mimo iż wie że przegra - próbuje.
Vide: https://pl.wikipedia.org/wiki/Eddie_Edwards

Kategoria Blue

DST 31.95km
Czas 01:25
V_AVG 22.55km/h
Sprzęt Blue
Aktywność Jazda na rowerze

Dobitka

Piątek, 12 czerwca 2020 · dodano: 12.06.2020 | Komentarze 0

Ożarów - Święcice
AVG: 22.40 km/h
MAX: 31.53 km/h

Dobitka po wczorajszym. Bez przeginania i naginania, prawie w ogóle bez sięgania pod wyższe strefy.

Kategoria Blue

Dystans całkowity:	12557.77 km (w terenie 0.00 km; 0.00%)
Czas w ruchu:	594:52
Średnia prędkość:	21.11 km/h
Suma podjazdów:	1661 m
Liczba aktywności:	229
Średnio na aktywność:	54.84 km i 2h 35m
Więcej statystyk

rowerowy blog

Info

Znajomi

Moje rowery

Wykres roczny

Archiwum bloga

Blue

Pierścień Tysiąca Podjazdów 2020

Poniedziałek, 6 lipca 2020 · dodano: 06.07.2020 | Komentarze 0

Test butów

Czwartek, 2 lipca 2020 · dodano: 02.07.2020 | Komentarze 0

Sprawdzam jak

Środa, 1 lipca 2020 · dodano: 01.07.2020 | Komentarze 0

Trzecia - czwarta wycieczka zlotowa

Sobota, 27 czerwca 2020 · dodano: 28.06.2020 | Komentarze 0

Druga wycieczka zlotowa

Czwartek, 25 czerwca 2020 · dodano: 25.06.2020 | Komentarze 0

Pierwsza wycieczka zlotowa

Środa, 24 czerwca 2020 · dodano: 25.06.2020 | Komentarze 0

Ulewa, mokro i kolizja

Sobota, 20 czerwca 2020 · dodano: 20.06.2020 | Komentarze 0

Dobicie

Wtorek, 16 czerwca 2020 · dodano: 16.06.2020 | Komentarze 0

A takie tam jeżdżenie bez celu

Poniedziałek, 15 czerwca 2020 · dodano: 15.06.2020 | Komentarze 0

Dobitka

Piątek, 12 czerwca 2020 · dodano: 12.06.2020 | Komentarze 0